Zgadzam się z tobą. Oglądałem film wczoraj na TVP2, wszystkie dialogi były bardzo cicho, inne dźwięki i hałasy były bardzo głośno. Psuło to oglądanie filmu. Musiałem niemal dać na maksa dźwięk, żeby usłyszeć co babcia mówi, a jak na chwilę przełączyłem na inny kanał to o mało nie ogłuchłem. Ludzie, którzy montowali dźwięk w tym filmie się nie popisali.

No dokładnie ja wczoraj oglądałem też w TV, leciał dosyć późno także troszkę momentami przysypiałem i budził mnie ten denerwujący pies,z drugiej strony jak ściszałem to nie było słychać dialogów,ale mimo wszystko film bardzo dobry

No tak ja też nie słyszałam połowy tekstu, ale to wina dźwiękowców, a nie psa. To w ogóle choroba polskiego kina - dźwięk!

Zdecydowanie tak - obserwuję to od kilkudziesięciu lat - wszelkie inne dźwięki, prócz dialogów, są nagrane zbyt głośno. Zwłaszcza muzyka.

Również to zauważyłam. Telewizor miałam podgłoszony na maksimum, ale dialogów prawie w ogóle nie było słychać, ale jak pies zaczął szczekać to można było zawału dostać. Wydaje mi się, że w ogóle polskie dystrybucje mają problem z dźwiękiem i nagłośnieniem.

jadłam dwa jabłka i nic nie słyszałam jak gryzłam je(były twarde) więc podgłosiłam i myślę sobie"kurcze ile kresek" , ale nie słyszałam starszej pani nadal . Mimo to jest wspaniałym filmem !!! tylko ta akustyka

A ja obejrzałem w słuchawkach, głośno ;) Szczekanie budowało napięcie, imo bardzo pasowało do tego filmu.

pies byl najlepszy z calego tego filmu

to prawda!!!!

Długie, czarno-białe ujęcia wysokiej rozdzielczości twarzy prawie stuletniej kobiety, drażniące dźwięki, przeciągające się sceny szczekania psa, pukania w do drzwi.
Naprawdę myślicie, że ludzie wykształceni do robienia filmów nie umieją robić filmów? To nie psuło oglądania filmu, bo to był właśnie efekt jaki chciano uzyskać. Odbiór nie miał być łatwy, bo historia nie jest łatwa - treść i forma muszą współpracować.

Jedyna osoba z pośród tych tu się wypowiadających, która umie oglądać filmy! Gratuluję i pozdrawiam serdecznie :)

Na tym forum chodziło o to że nie było słychać słów. Jeśli ktoś pisze scenariusz, w którym są pewne monologi to chyba nie po to żeby nam umknęły, żeby były zagłuszone wszystkim innym. Ja bardzo lubię nie tylko oglądać, ale słuchać filmy. Całe sedno często ukryte jest w kilku najważniejszych zdaniach, które tu mogły umknąć, bo dźwięk był fatalny. Co do obrazu zarzutów nie mam. Zamysł czarno-białego filmu, zdjęcia, wszystko się bardzo dobrze sprawdziło.

Może jestem nietoperzem, ale nie umknęło mi ani słowo. No mniejsza, nie ma co o tym dyskutować.

Mi też nie umknęło bo mam manię wracania tak długo aż dosłyszę co powiedzieli. Więc oglądanie w pewnych momentach było męczące z tym ciągłym wracaniem.

Nawiasem mówiąc, Danuta zestarzała się w ładny, naturalny sposób - widać, że przy jej twarzy nic nie majstrowano :)

Oglądam ten film, drugi raz to nie wina psa, który zagrał świetnie, to wina naszych wspaniałych dźwiękowców. Wszystkie polskie filmy maja to do siebie, że tło jest ważniejsze niż głos aktora, Sprawdźcie to!!!!

Nie muszę sprawdzać, ja to wiem od dawna. Poziom udźwiękowienia filmów w sensie słyszalności GŁOSÓW, słów jest żenująco niski w większości polskich filmów. Powinno się dawać widzowi te filmy z napisami na dole.

Np. "Idę" oglądałem z napisami z angielskiej edycji - i dobrze zrobiłem, bo bym 1/4 filmu nie rozumiał ;P

A kto gra psa?

Psa gra Tokaj ;)))))))))))))))))))))