Wisielec- symbol bierności, braku rozwoju, martwego punktu otwiera ten film i przewija się przez cały czas jego trwania. I właśnie on jest sednem całego przedstawienia na jakie zaprasza widzów Szulkin. "Golem" opowiada o świecie zniewolonym przez system, gdzie bohaterowie pogodzili się ze swoim losem i bez walki czekają na koniec. Niektórzy potrafią tylko popłakiwać w kącie, inni przeciągają dążenie do celu w nieskończoność, byle tylko go nie osiągnąć (celem w życiu staruszka jest zdobycie wykupienie książki, gdy już ją ma nie wiadomo co dalej z nią robić), a jeszcze inni potrafią cieszyć się z rzeczy małych gdyż nie wierzą że mogą coś więcej osiągnąć (jak Nowicki w epizodzie). Oczywiście to tylko jeden z tematów poruszanych w filmie. "Golem" to skarbnica symboli oraz zagadek wymieszanych z surrealizmem i absurdem. Całość robi duże wrażenie, bo ukazana została wprost poetycki sposób, dzięki dialogom w których pełno jest dwuznaczności. Dodatkowo duże wrażenie robią zdjęcia, pożółkłe obrazy, spokojne ruchy kamery ukazują nam świat bez przyszłości. Jedyną nadzieją jest tytułowy Golem, czyli najprawdopodobniej główny bohater który nie posiada przeszłości, więc stawia na przyszłość. Stara się on doprowadzić dokądkolwiek utrapione dusze reszty bohaterów. System na to jednak nie pozwoli.
Trudny to film, ale jakże wciągający, przemyślany oraz przepiękny wizualnie. Według mnie pozycja obowiązkowa, zwłaszcza dla fanów kina polskiego.