Tym bardzeij, ze zdobyl jako jedyny Złota Palme z polskich filmow.

Ta Złota Palma to raczej za przytomność w ocenie ważności bieżących wydarzeń historycznych i opis tychże niż szczególne walory artystyczne ,,Człowieka z Żelaza". Będąc Polakiem najprawdziwszym, mam świadomość, że Ci którzy owego związku frazeologicznego ,,prawdziwy Polak" używają nadmiernie, zwykle inne składowe podają do definicji niż te, z którymi się identyfikuję, film obejrzałem dwukrotnie.Pierwszy w czasach jego premiery drugi wczoraj.Z perspektywy doniosłości Porozumień Sierpniowych 1980 ten obraz rzeczywiście nie może przepaść w czeluściach Filmoteki Polskiej, może nawet światowej bo wielu precedensów kinowych o aktualnych dla swych czasów filmowych opisów tej rangi nie ma i pamiętam o swym zachwycie dla filmu i jego twórców z tamtego czasu.
Natomiast patrząc, po 30 latach, pod kątem filmowej sztuki to ,, Człowiek z Żelaza" mankamentów ma kilka.Szybko pisany scenariusz nie ustrzegł się nielogiczności, nawet jeśli powstawał w oparciu o rzetelną dokumentację faktograficzną.Zbyt często, jak dla mnie, do głosu dochodzi publicystyka rodem z reportaży, ciąży mu też nadmiar warstwy słownej, która ma nieodpartą aurę hołdu.Jedna krótka sekwencja grających w karty robotników wg mnie od odbrązawia bohaterów tamtych czasów.
Film, jak to zwykle u Wajdy, jest bardzo dobrze obsadzony ale na bardziej mistrzowską syntezę rewolucyjnej atmosfery poczekamy rok, kiedy zaprezentuje nam ,,Dantona".
Sława ,,Solidarności" jako ruchu robotniczo- społecznego w świecie to także wynik siły rażenia ,,Człowieka z Żelaza". Ta siła na 10/10 a całość 8/10.Good night and good luck, esforty.

"...ten film jest pozycja obowiązkową dla każdego prawdziwego Polaka..."

Jak odróżniasz Polaków prawdziwych od nieprawdziwych ?