To jest obowiązek wszystkich przyzwoitych ludzi w Europie by pomagać Ukrainie na wszelkie możliwe sposoby. To obowiązek przed krajem, wspólnotą międzynarodową oraz wobec przyszłych pokoleń. Faszystowskie reżimy powstrzymać można wyłącznie siłą i wyłącznie język siły są w stanie zrozumieć. Inaczej mamy Monachium 1938 albo tzw. porozumienia mińskie. Podobieństw między III Rzeszą a Federacją Rosyjską jest znacznie więcej, ale różnica jest taka, że teraz mamy XXI wiek i wydawało się, że wnioski z historii zostały wyciągnięte. Tymczasem znowu Zachód próbował negocjować z psychopatycznym faszystowskim dyktatorem i zbrodniarzem wojennym, tymczasem Zachód znowu wykazywał się biernością, zaniechaniem i odwlekaniem decyzji o przekazaniu kluczowej pomocy ofierze faszystowskiej inwazji. I znowu Zachód nie chce umierać za Gdańsk czy inny Mariupol choć konsekwencje porażki Ukrainy byłyby dla Zachodu druzgocące, prawdopodobnie znacznie poważniejsze niż konsekwencje konferencji w Monachium i zaniechania działań wojennych, gdy Niemcy zaatakowały Polskę we wrześniu 1939 roku.

W tym kontekście cieszę się ze stopniowej zmiany narracji na rzecz takiej, która nie wyklucza wysłania wojsk natowskich do Ukrainy. Żołnierze jako instruktorzy wojskowi, jako saperzy, jako lekarze w szpitalach polowych, ale też jako operatorzy dronów, obsługa dział dalekiego i średniego zasięgu, jednostki specjalne, a w przyszłości także piloci myśliwców. To jest minimum, które musimy ofiarować Ukrainie. Nie wolno nam pozwolić by Ukraina tę wojnę przegrała.

W pełni popieram. Niestety nie wszyscy tak myślą , ta krótkowzroczność jest przerażająca. Najgorsze , że Ci przy władzy również.