József pracuje w olbrzymim młynie, w Budapeszcie już od ponad 30 lat. Chociaż nabawił się choroby płuc od wdychania nieustannie pyłu, nie jest w stanie uwolnić się z tego hipnotycznego mikrokosmosu. Codziennie musi udać się na wyprawę wgłąb 25-metrowego silosa, próbując go wyczyścić, co wydaje się zadaniem niewykonalnym. Atmosfera filmu odpowiada miejscu, o którym opowiada: mroczne fabryczne przestrzenie są tak samo mroczne, co fascynujące. Trudno oderwać wzrok od olbrzymiego oka silosa. "Gdy długo spoglądamy w otchłań, otchłań spogląda również w nas" - pisał Nietzsche.

József od ponad 30 lat pracuje w największym, wciąż działającym młynie w Budapeszcie. W ciągu dnia przedziera się przez gęste chmury wszechobecnego pyłu, schodząc do 25-metrowych silosów, i raz za razem podejmuje się syzyfowej pracy ich wyczyszczenia. Długotrwała ekspozycja na pyły zbożowe sprawia, że mężczyzna ma problemy z płucami. Nie jest jednak w stanie uwolnić się od swojego miejsca pracy. Gdy samotnie unosi się w uprzęży w otchłani silosu i wykonuje swój niezwykły, powietrzny taniec, zdaje się wiązać go z nim niewyjaśniona więź.

József pracuje przy największym nadal eksploatowanym silosie zbożowym w Budapeszcie. Wykonuje tę pracę od ponad 30 lat i mieszka w domu kontenerowym obok budowli, a ciężarówki i pociągi przejeżdżają tuż przed jego oknem. Kiedy jest opuszczany do głębokich na dziesięć pięter silosów, aby je wyczyścić, wygląda jak płetwonurek przy pracy. To niebezpieczna praca dla Józsefa, ale nie może od tego uciec.